卷二 第一百九十三章 小红山（3/6）

saaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　原来他也记得灵壁之战吃亏在谁手里。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　陈瑄笑道“别人不知道，咱们还不知道么？何都督最喜骑马狩猎，这玩意和打仗还是不太一样啊。”aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　上位的朱棣面带笑容，十分宽容地看着大伙儿嚷嚷，见众将兴致勃勃、他也心情很好的样子。父皇暴|戾，但平时真的看不出来。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　于是朱棣大致分了方位，便挥手叫众将前去就位。每个人都分了几个锦衣卫随从和一个宦官，帮忙拿猎物，随从可以帮衬着驱赶，但不能携带弓。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　朱高煦只听明白了自己的方位和何福的方向，便带着人拍马向西边去了。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　他准备了两把弓，都是普通的八斗弓。体力他是有的，但拿太重的弓不灵活、也浪费，太轻的又射不远，感觉八斗弓正好。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　靖难之役后，朱高煦很少跑马射箭，前几天知道要狩猎，才临时练习了几天，现在感觉有点荒疏了；幸好底子还在。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　“早知道彩头是千里马，我提前一个月就开始练！”朱高煦转头对身边的陌生宦官说。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　宦官道“王爷那是勇武天下第一，不练也能轻易获胜！”aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　“咚咚咚……”远处传来了鼓声，朱高煦马上拍马向树林里冲进去了，身边的随从也赶紧骑马跟了上来。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　跑一会儿，朱高煦总算看见了草丛一阵晃动，马上拉弦，看准那活物跑的方向，一声弦响，便传来了一声“喵”的惨叫。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　他拍马上去，侧身捡起猎物时，却见是一只脏兮兮的流浪猫，顿时脸上一黑，回头道“这也算猎物？”aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　“管它的，先捡了再说。”宦官道。aaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaansaaaltr aaaaaaansaaaansaaaansaaaans　　这时一只鹿